Wiersz stanowi przemy艣lenia dotycz膮ce ludzkiego losu. Na pewno jest niepowtarzalne, cho膰 bywaj膮 wzloty i upadki. Podmiot liryczny m贸wi w 1 osobie. Adresatem sa wszyscy czytelnicy, ktorzy kochaj膮 poezj臋 Stachury, co wida膰 po zwrotach podmiotu lirycznego do ka偶dego czytelnika. W臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu? Brak mu tchu! Jak chmura zwiewna 偶ycie jest cz艂owieka! P艂ynie wzwy偶, P艂ynie w ni偶! 艢mier膰 go czeka? 艢mier膰 go czeka! To nic! To nic! To nic! Dop贸ki si艂, Jednak i艣膰! Przecie偶 i艣膰! B臋d臋 i艣膰! To nic! To nic! To nic! Dop贸ki si艂, B臋d臋 i艣膰! B臋d臋 W臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu ? Brak mu tchu ! Brak mu tchu ! Jak chmura zwiewna 偶ycie jest cz艂owieka! P艂ynie wzwy偶, P艂ynie w ni偶! 艢mier膰 go czeka? 艢mier膰 go czeka ! 艢mierc go czeka ! To nic! To nic! To nic! Dop贸ki si艂 Jednak i艣膰! Przecie偶 i艣膰! B臋d臋 i艣膰! To nic! To nic! To nic W臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka Szczeg贸艂y Teksty - Stare Dobre Ma艂偶e艅stwo. W臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka. Jak chmura zwiewna 偶ycie jest cz艂owieka ! P艂ynie wzwy偶, P艂ynie w ni偶 ! 艢mier膰 go czeka? 艢mier膰 go czeka ! 艢mier膰 go czeka ! W臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka - co z tego wynika? Ka偶dy nas dok膮d艣 zmierza, lecz nikt nie wie dok艂adnie dok膮d. Cel tej podr贸偶y jest bli偶ej nie znany. Nie wiadomo, czy w臋dr贸wka sko艅czy si臋 za kilkadziesi膮t lat, czy zaraz za najbli偶szym zakr臋tem. We wcze艣niej przytoczonym temacie, mamy s艂owo "w臋dr贸wka". Jak mamy je odbiera膰? Uwa偶am, 偶e jest to metafora, kt贸ra kryje w sobie wiele ukrytych sens贸w, my艣li. Motyw w臋dr贸wki jest jednym z najcz臋stszych motyw贸w w literaturze. Zapewnia on urozmaicenie. Wystarczy, 偶e bohater zmieni miejsce pobytu i ju偶 pojawiaj膮 si臋 nowe postacie i wydarzenia. .

w臋dr贸wk膮 jedn膮 偶ycie jest cz艂owieka tekst